Docomomo_Kosovo national working party will be organizing a documentation workshop in major Kosovo cities during the months of August, September and October 2017. The “Documenting Modern Kosovo” workshop, which will be organized in the cities of Prishtina, Gjakova, Peja, Mitrovica, Ferizaj and Prizren, aims to document a set of buildings belonging to the Modern Movement in Kosovo.
The documentation workshop, which will use the Docomomo documentation fiche’s will serve as a base for the inventory of Modernism in Kosovo as well for the Docomomo “MoMove” Virtual Exhibition.
Docomomo is the international working party for the Documentation of buildings, sites and neighborhoods of the Modern Movement. The organization which was initiated in 1988 by Hubert-Jan Henket, at the School of Architecture at the Technical University in Eindhoven, the Netherlands, is the most significant organization of experts devoted to the history, preservation and reassessment of modern architecture.
At present Docomomo International includes 69 chapters and more than 3000 members throughout the world. Docomomo Kosovo which was established mid 2016, is the newest chapter of Docomomo International.
The first documentation workshop in a series will be held on the second of September 2017 in Prishtina.
AL /
Dega kombëtare e Docomomo_Kosova do organizoj puntori dokumentuese në qytetet kryesore të Kosoves gjat muajve Gusht, Shtator dhe Tetor 2017. Puntoria “Documenting Modern Kosovo”, e cila do organizohet në qytetet e Prishtinës, Gjakovës, Pejës, Mitrovicës, Ferizajit dhe Prizrenit, ka për qëllim dokumentimin e një numër të caktuar të objekteve moderne në Kosovë.
Puntoria dokumentuses që do përdor udhëzuesit dokumentues nga Docomomo do shërbej si bazë e inventarizimit të Modernizmit në Kosovë si dhe për ekspozitën vituale të Docomomo’s “MoMove”.
Docomomo International është një nismë ndërkombëtare për për Dokumentimin e objekteve, sajteve dhe lagjeve që i përkasin lëvizjës Moderne. Kjo organizatë e cila është themeluar në vitin 1988 nga Hubert-Jan Henket, në shkollën e arkitekturës pran Universitetit Teknik të Eindhovenit, është organizata në e rëndësishme botërore e përkushtuar për vlerësimin, konzervimin dhe interpretimin e arkitekturës moderne.
Për momentin Docomomo International ka 69 degë në mbar botën me mbi 3000 anëtar në mbar botën. Docomomo Kosova e cila u themelua vitin 2016, është dega më e re e organizatës.
Puntoria e parë në serinë e puntorive dokumentuese do mbahet në Prishtinë me datën 2 Shtator 2017.
During 24 hours in Gjakova, (10am to 10am) we will discuss, create, and present films about places in the city which allow one to withdraw from the public gaze—however momentarily, and be alone. Not metaphorically, but actual places, outside of the home, that provide cover. These places change from day to night. Participants must explore the city by time of day.
Participants will fan out across the town and make short films using their phone cameras and device-based editing tools. We will screen the results for an audience on Sunday. Interview and the presentation of facts is encouraged but not required. Staging, collaborative acting and filming could be even better.
A short discussion of intellectual context of this project will be given by the workshop leader on Saturday morning, and will be sustained throughout the night with the group at various meeting points in the city.
AL /
Gjatë 24 orëve të plota në Gjakovë do të mbahet një diskuptim, do te krijojmë dhe prezentojmë filma rreth hapësirave në qytet të cilat të japin mundësinë të tërhiqesh nga syri publik dhe të jesh vetëm. Jo në aspekt metaforik, një hapësira aktuale, jashtë shtëpisë, që sigurojnë strehim. Këto vende ndryshojnë nga dita në natë.
Pjesëmarrësit do të eksplorojnë qytetin dhe do të dokumentojnë filma të shkurtër duke përdorur kamerat e tyre të telefonit dhe mjetet e redaktimit të pajisjes. Ne do të shfaqim rezultatet pranë audiencës të dielën. Intervistimi dhe prezantimi i fakteve inkurajohet por nuk kërkohet.
Gjithëashtu edhe një ligjeratë e shkurtër i kontekstit intelektual të këtij projekti do të jepet nga udhëheqësi i punëtorisë të shtunën në mëngjes. Udhëheqësi Simon Battisti, do t’I bashkohet grupit të pjesëmarrësve gjatë tërë natës në pika të ndryshme të takimit nëpër qytet.
Kosovo Architecture Foundation was one of the recipients of the prestigious Getty Foundation “Keeping it Modern” 2016 grant for the development of the Conservation and Management Plan for the Kosovo National Library.
In late 2015 KAF became concerned with the deteriorating condition of the Library and contacted the Kosovo Ministry of Culture, visited the site and initiated the search for funding. After the visit to the site with Martino Stierli, the Getty Foundation and their “Keeping it Modern” grant program seemed ideal. Together with Architect Rand Eppich, a grant proposal was written and circulated. This was submitted to the Getty and cumulated in the successful grant and inclusion in the list of buildings for 2016.
It has been our privilege to work toward the conservation of the Kosovo National Library – an icon of modernity and a significant building for Kosovo. Through this project we have been able to assess its condition as well as educate young professionals and the public and to make aware its significance to Prishtina, Kosovo and the World.
About the Getty Foundation – Keeping it Modern Grant
Modern architecture is one of the defining artistic forms of the 20th century. Set free from traditional structural requirements, architects and engineers used experimental materials and novel construction techniques to create innovative forms and advance new philosophical approaches to architecture. The crowning achievements of modern architecture, from Walter Gropius’s Bauhaus buildings to Ludwig Mies van der Rohe’s Seagram Building and Lucio Costa and Oscar Niemeyer’s Brasilia have come to symbolize the broader 20th century ideals of progress, technology, and openness.
Today this modern architectural heritage is at considerable risk. The cutting-edge building materials and structural systems that define the modern movement were often untested and have not always performed well over time. Heritage professionals do not always have enough scientific data on the nature and behaviour of these materials and systems to develop the necessary protocols for conservation treatment. To address these challenges, the Foundation developed Keeping It Modern, an international grant initiative that continues our deep commitment to architectural conservation with a focus on important buildings of the twentieth century. Keeping It Modern will support grant projects of outstanding architectural significance that promise to advance conservation practices. Grants focus on the creation of conservation management plans that guide long-term maintenance and conservation policies, the thorough investigation of building conditions, and the testing and analysis of modern materials. In select cases, grants may support implementation projects that have the potential to serve as models for the conservation of other 20th century buildings. Keeping it Modern website
About the J. Paul Getty Trust – Mission and Vision
The J. Paul Getty Trust is a cultural and philanthropic institution dedicated to the presentation, conservation, and interpretation of the world’s artistic legacy.
Through the collective and individual work of its constituent programs—the Getty Conservation Institute, the Getty Foundation, the J. Paul Getty Museum, and the Getty Research Institute—the Getty pursues its mission in Los Angeles and throughout the world, serving both the general interested public and a wide range of professional communities in order to promote a vital civil society through an understanding of the visual arts.
The Getty and its four programs are dedicated to the proposition that works of art are windows onto the world’s diverse and intertwined histories, mirrors of humanity’s innate imagination and creativity, and inspiration to envision the future.
To this end, the Getty works to:
About the Project
Few modern buildings connect the past and present as flawlessly and span multiple cultures as expressively as Kosovo’s National Library in Prishtina. Reflecting on the region’s diverse heritage and distinct cultural spirit, Croatian architect Andrija Mutnjakovic (b. 1929) sought to create an authentic national architectural expression when he designed the building in 1971. Constructed with in-situ cast concrete, marble floors, and white plastered walls, and topped with 73 translucent acrylic domes, the library is reminiscent of buildings from Byzantium and the Ottoman Empire. Despite its unified historic forms, the structure is unmistakably modern. Mutnjakovic used new materials to evoke ancient architectural tropes, most notably the exterior aluminium lattice-wrapping, which can be interpreted either as a fishnet or a veil pointing to the area’s two predominant religions. Although reception of the design was mixed when the library opened in 1982, the building is now regarded as an extraordinary example of late Yugoslav modernism and a beloved space in the community.
While the building’s interiors suffered damage during the Kosovo War (1998–1999), its exterior escaped the conflict relatively unharmed. However, over the past several years, the building has begun to show signs of aging, most evidently though water ingress that required ad hoc repairs. Moving forward, a team of conservation specialists addressed the lack of knowledge about the building, studying and assessing its performance with the support of a Getty grant. They analysed every aspect of the building, including consulting with the architect on historic documents and his own personal knowledge of the design. Their research created a comprehensive record of the building’s past and current conditions, which resulted in the preparation for the nomination of the library as a national cultural site. This project will serve as a model for modern building documentation in the region and will be shared with the public through an exhibition and a documentary. The project also raised awareness for preserving 20th century architecture through a series of workshops for students and young professionals in the field.
This Conservation Plan is only the first step and is intended to guide the future activities, investigations and prioritize interventions. It describes the condition of the Library, assesses the damages and their severity as well as surrounding features that contribute to its current state. It also includes a values assessment and a statement of significance. The above also formed the foundation for the nomination of the Library as a national landmark.
Kosovo Architecture Foundation Team
This conservation plan is the result of a large and dedicated team of architects and students. For one year from August 2016 the extended KAF team explored, documented and assessed every corner of the library with the intent to discover its vulnerabilities. During the year the KAF team and its collaborators, while producing the CMP book have undertaken a Rapid Condition Assessment report, a workshop with young professionals and students of architecture, a documentary, an exhibition, a specialized tour of the Library, as well as produced the application documents designating the Library in the Permanent Protection List of Cultural Monuments in Kosovo.
The extended KAF team included the following individuals:
Bekim Ramku, Architect, KAF Director & Project Manager; Nol Binakaj, Architect, KAF Deputy Director & Conservation Expert; Andrija Mutnjakovic, Architect of the Library; Rand Eppich, Architecture Documentation Expert; Rudina Voca, KAF Art Historian; Yllka Pacarizi, KAF Architect; Feray Dervis, KAF Architect; Skender Shala, Electrical Engineer; Besart Osmanaj, Water Engineer; Gresë Musliu, Architect; Gentiana Pallaska, Architect; Elmedinë Morina, Architect; Bora Kelmendi, Architect; Vlorjan Pacarizi, Architect; Learta Stavileci, Architect; Driton Begisholli, Architect; Kosovare Sadiku, Architect; Teuta Hasani, Architect; Fulin Dervis, Architect; Anda Batalli, Architect; Fjolla Mulliqi, Architect; Alma Pacarizi, Architect; Arbëri Tasholli, Architect; Qëndrim Begisholli, Architect; Luiza Hoxha, Architect; Filloreta Tafarshiku, Architect; Derya Kaçka, Architect;
The Context
During the 1960’s the Albanian population in ex-Yugoslavia, which was the third largest ethnic group, still didn’t have a University in its language. Although higher education institution existed in Kosovo since 1958, they were part of Belgrade University and all instructions were in Serbo-Croatian.
As the demands for greater autonomy and self-governance by the Kosovo Communist League grew in the 60’s, which were followed by extensive protests throughout Kosovo in 1968. The Yugoslav Government granted the request for the creation of the first Albanian speaking University in Yugoslavia. Although the creation of the Prishtina University was seen as a sign of prosperity and education by the ethnic Albanians, this was strongly opposed by local Serbian members of the Communist League. The first faculties to be established in the newly formed University were engineering, medicine, law and philosophy.
As the needs to accommodate the new University were immediate the local government moved fast to allocate space and funds for the University campus and the students dormitories. Bashkim Fehmiu was the first architect and urban designer at that time in Kosovo was commissioned to draft the masterplan for the new campus. Fehmiu earned his diploma in architecture engineering in 1958 in Belgrade was the founder of the Prishtina Planning Institute which became the single most important planning institute in Kosovo.
Although he was given a very short period of time to come up with the design for the new campus, Fehmiu who was a regular CIAM delegate drafted a met like structure that would accommodate all the newly formed faculties in the campus. The campus where the main faculty buildings were interconnected by long corridors, in its core had a central square which had two main architecture structures in the campus, the amphitheater and the library. Fehmiu envisioned that the built structures would be of a modular character that could expand if needed and would also have domes so that the inner spaces would be filled with zenithal light. For the planning of the Prishtina Campus Fehmiu was consulted by Bogdan Bogdanovic, and was assisted by Rexhep Luci, Miodrag Pecic, Ranko Radovic, Dimitrije Mladenovic.
In 1970 the city of Sarajevo organized a competition for the design of the new “People’s Library” that would serve the city and the university. There Fehmiu saw a perfect match for the project of the Kosovo University Library. A young Croatian architect, Andrija Mutnjakovic, proposed an interesting concept that was inspired by architectural features commonly found in these regions religious buildings, the cube and the dome. Fehmiu managed to convince the local leaders as well sa the director of the Kosovo National Library to commission the young Croatia architect for the job as his design fitted well with the overall campus concept Fehmiu developed. Mutnjakovic was given a project brief and the campus masterplan and was asked to produce the concept design that would follow the guidelines set by Fehmiu’s masterplan. Mutnjakovic’s concept for the library, although not supported by all, received great support from the local architecture community as well as the Library Director Ismet Spahiu and Bashkim Fehmiu. Following is the unedited narrative developed by Mutnjakovic on the concept for the Kosovo National Library.
These are some of the images from a study conducted in 2018 by Ibay Rigby & Katarina Dacic with the participation of students and architects from Kosovo: Etleva Arifi, Iliriana Hoxha, Drilona Hyseni, Rina Kadolli, Vjosa Saracini, Qendrese Termkolli, Bijona Trakaniqi, Fjolla Voca and Diellza Zogaj. The workshop was also supported through public reviews and tutorship of: Valentin Kunik, Guillaume de Morsier, Augustin Casalia, Charlotte Maltherre-Barthes, Ethel Baraona Pohl, Ivan Blasi, Elisa Brusegan, Cesar Reyes, Massimo Triches, Bekim Ramku, Rudina Voca and Butrint Gercari.
Below are some of the excerpts from Parallel Sprawl – Learning from Prishtina booklet produced during the summer of 2018.
Joni Baboci is an architect, planner and urban enthusiast. He currently working as the General Director of Planning and Urban Development at the Municipality of Tirana. His previous experiences include stints in the private sector, a number of successful international architecture competition results as well as a multi-year experience leading a groundbreaking start-up for the Albanian Government nicknamed Atelier Albania. He has meddled with planning and development at different scales working on the national plan for Albania, the regional plan for the coast of the country, and the regional plan for the economic generator that is the Tirana-Durres region. His work at Atelier Albania culminated with the preparation of the ‘Metabolism of Albania’ – a book on alternative planning methods published by the Government of Albania in collaboration with the TU Delft, .FABRIC, IABR, and 51N4E. His current responsibilities at the Municipality of Tirana are about dealing with the surprises, urgencies and expectations of a bustling a vibrant capital in the center of the Balkans. Collaborative creative processes, alternative planning methodologies and quick and practical fixes would best describe his daily duties; but dealing with administrative bureaucracy, piles of paperwork, building permitting and institutional collaboration, often gets in the way. He is extremely passionate about architecture and planning and is currently focused on understanding resilience as a major factor in urban redevelopment while employing more sustainable, implementable and functional planning methodologies.
AL /
Joni Baboci është një arkitekt, planifikues dhe urbanist entuziast. Aktualisht punon si Drejtor i Përgjithshëm për Planifikim dhe Zhvillim Urban në Bashkinë e Tiranës. Përvoja e tij e mëparshme shtrihet nga sektori privat në një numër të madh të konkurseve ndërkombëtare për arkitekturë me rezultate të suksesshme, e gjithashtu përfshinë edhe një përvojë disa vjeçare në krye të Atelier Albania, një projekt shumë i rëndësishëm për Qeverinë e Shqipërisë.
Ai është marrë me planifikimin dhe zhvillimin e planit kombëtar të Shqipërisë në shkallë të ndryshme, , me planin rajonal për bregdetin e vendit dhe me planin rajonal për gjenerimin ekonomik, përkatësisht rajonin Tiranë-Durrës. Puna e tij në Atelier Albania kulmoi me përgatitjen e “Metabolizmit të Shqipërisë” – një libër mbi metodat alternative të planifikimit, i publikuar nga Qeveria e Shqipërisë në bashkëpunim me TU Delft, .FABRIC, IABR dhe 51N4E. Përgjegjësitë e tij aktuale në Bashkinë e Tiranës kanë të bëjnë me befasitë, urgjencat dhe pritshmëritë e një kryeqyteti plot gjallëri në qendër të Ballkanit. Proceset bashkëpunuese kreative, metodologjitë alternative të planifikimit dhe zgjidhjet e shpejta dhe praktike do të përshkruanin më së miri detyrat e tij të përditshme; por zakonisht ai duhet të përballet edhe me burokracinë administrative, shkresat e shumta, lejet për ndërtim dhe bashkëpunimin institucional.
Ai është jashtëzakonisht i pasionuar pas arkitekturës dhe planifikimit dhe aktualisht është fokusuar në të kuptuarit e qëndrueshmërisë si një faktor i madh në rizhvillimin urban duke përdorur metodologji më të qëndrueshme, më të zbatueshme dhe më funksionale të planifikimit.
Toestand is an organisation which focuses on the socio-cultural reactivation of vacant spaces in the city. Free (as in free speech, but also as in free coffee) space is scarce, especially in the city. On the other hand, many sites and buildings are abandoned for reasons such as speculation or government administration issues. Toestand reconciles these two issues by communicating on the issue, facilitating the installation of temporary socio-cultural centres, and organising them ourselves under the term ‘Spontaneous Action Zones’. The organisation Toestand organised and organises projects mainly for and by young people. Though our target group is large (people and their friends), our focus is on youngsters. They experience even more than adults the lack of a space in which they can express themselves freely. As an organisation build up by young people itself, we have been frustrated by this time and again, and want to offer an experience to current generations.
AL /
Toestand është një organizatë e cila fokusohet në riaktivizimin socio-kulturor të hapësirave të lira në qytet. Hapësira e lirë (si në fjalë e lirë, por edhe si në kafe e lirë) është e pakët, sidomos në qytet. Nga ana tjetër, shumë vende dhe ndërtesa janë braktisur për shkaqe të tilla si çështjet administrative, spekulative apo qeveritare. Toestand pajton këto dy çështje duke komunikuar për këtë çështje, duke lehtësuar instalimin e qendrave të përkohshme social-kulturore, si dhe duke i organizuar nën termin “Zonat e Veprimit Spontan”. Organizata Toestand ka organizuar dhe vazhdon të organizojë projekte kryesisht për të rinjtë dhe nga të rinjtë. Edhe pse grupi i tyre i synuar është i madh (njerëzit dhe miqtë e tyre), fokusi i tyre është në të rinjtë. Ata përjetojnë më shumë se të rriturit mungesën e hapësirës në [FC1] të cilën ata mund të shprehen lirisht. Si një organizatë e ndërtuar nga vet të rinjtë, të cilët kanë qenë të frustruar nga kjo kohë por që prapë se prapë duan t’i ofrojnë një përvojë gjeneratave të tanishme.
‘Toestand Mache Prishtina’ është një projekt bashkëpunues mes Toestand vzw (Belgjikë), InfoQuartier Mache (Zvicër) dhe Fondacionit Kosovar të Arkitekturës – Java e Arkitekturës në Prishtinë (Kosovë).
Edhe pse Kosova ende përballet me shumë probleme, Prishtina (dhe pjesa tjetër e vendit) ka shumë iniciativa kulturore, kolektive, ngjarje, artistë dhe individë të angazhuar. Por ka një mungesë të hapësirës ku këta individë, shpesh të rinjtë, mund të bashkohen për eksperimente, punë, shkëmbim të njohurive dhe organizim të aktiviteteve. Hulumtimi, nga ana tjetër, tregon se qyteti ka plot hapësira boshe dhe të braktisura. Ky projekt ka për qëllim të tregojë dhe zbatojë zgjidhjen alternative për këtë çështje. Toestand Mache Prishtina dëshiron të tregojë potencialin e madh të revitalizimit të ndërtesave të zbrazëta dhe të braktisura dhe dëshiron për të fuqizuar të rinjtë në Prishtinë që të ri-mendojnë veten e tyre dhe potencialin e qytetit të tyre.
Esen Gökçe Özdamar is Assistant Professor, founder and Head of Department of Architecture at Namik Kemal University, Tekirdağ. She received her Masters degree (MSc) and PhD both from Architectural Design programme in Istanbul Technical University in 2003 and 2011. Her PhD focused on an experimental approach to transdisciplinary methodology through re-reading housing areas in İstanbul, Vienna and Amsterdam. She was a guest researcher in Delft University of Technology in 2007.
Since her graduation she has worked in several architectural offices varying from large scale housing complex to public building, interior design and has attended various international competitions and art exhibitions. Her current research focuses on transdisciplinary methodology, contemporary housing, kinesthetic perception and haptic space.
Some of her latest publications are “Unemployed in Summer: Pamphlets From the Waterfront” in Visual Communication (2016) and “Rooftop Architecture in İstanbul” in Lo Squaderno (2015).
AL /
Esen Gökçe Özdamar është Asistent Profesoreshë, themeluese, si dhe udhëheqëse e Departamentit të Arkitekturës së Universitetit Namik Kemal, Tekirdağ. Ajo e kreu masterin (MSc) dhe PhD në programin e Dizajnit Arkitektonik në Universitetin Teknik të Stambollit, në vitin 2003 dhe 2011. Tema e PhD-së së saj u fokusua në një qasje eksperimentale në metodologjinë transdisciplinare nëpër zonat e ri-lexuara të strehimit në Stamboll, Vjenë dhe Amsterdam. Ajo ishte hulumtuese mysafir në Universitetin e Teknologjisë në Delft në vitin 2007.
Që nga diplomimi i saj, ajo ka punuar në disa zyre të ndryshme të arkitekturës nga strehimet e ndërlikuara së shkallës së madhe në ndërtesa publike, dizajn të brendshëm, si dhe ka marrë pjesë në shumë konkurse ndërkombëtare dhe ekspozita të artit. Hulumtimi i saj i tanishëm fokusohet në metodologjinë transdisciplinare, strehimin bashkëkohor, perceptimin kinestetik dhe hapësirën haptike.
Disa nga botimet e saj të fundit janë Unemployed in Summer: Pamphlets From the Waterfront (E papunë në verë: Pamflete Buzë Ujit), Visual Communication (2016) dhe Rooftop Architecture in Istanbul (Arkitektura e Kulmit në Stamboll), Lo Squaderno (2015).
The dotlinearchitects is an open minded, young community, based in Barcelona, Budapest and Zürich. Our main focus fields are research, architecture and development on a local scale, while we continuously collaborate with partners on a global level. Co-design, co-production and sharing are key elements of our work. The “Architecture for Refugees” project was initiated by Zsófia Glatz and Bence Komlósi.
Zsófia Glatz, born 1982, graduated at the Budapest University of Technology and Economics (BUTE) in 2007. After graduation she started the DLA (Doctor of Liberal Arts) School at BUTE. Her research topic is “Social Housing in Hungary – Personal Presence”. In 2010 she won a doctoral scholarship to the ETH Zürich. Her supervisor was Prof. Ákos Moravánszky. In addition she took part in the first semester of MAS Housing Wohnforum.
Bence Komlósi, born 1982, graduated at the Budapest University of Technology and Economics (BUTE) in 2009. In 2013 he received his MAS in Housing at the ETH Zürich Wohnforum. His research title was “Living Democracy – Bottom-Up Initiatives for Sustainable Housing Developments in Budapest – Housing Co-operatives as Potential Tools”.
AL /
Dotlinearchitects është një qendër mendje hapur në Barcelonë, Budapest dhe Zürich. Kryesisht fokusohet në fushën e hulumtimit, arkitekturës dhe zhvillimit lokal, ndërkohë vazhdimisht bashkëpunon me partnerët global. Bashkëdizajni, bashkëprodhimi dhe shpërndarja janë elementet kryesore të punës së Dotlinearchitects. Projekti “Arkitektura për Refugjatët” është iniciuar nga Zsófia Glatz dhe Bence Komlósi.
Zsófia Glatz, e lindur në vitin 1982, diplomoi në Universitetin e Budapestit të Teknologjisë dhe Ekonomisë (BUTE) në vitin 2007. Pas diplomimit ajo filloi Shkollën DLA (Doktorati i Arteve Liberale) në BUTE. Tema saj për hulumtim ishte “Banimi social në Hungari – Prania Personal”. Në vitin 2010 ajo fitoi një bursë për doktoraturë në ETH Zürich. Mbikqyrësi i saj ishte Prof. Ákos Moravánszky. Përveç kësaj ajo mori pjesë në semestrin e parë të programit MAS per Banim Social ne Wohnforum.
Bence Komlósi, i lindur në vitin 1982, diplomoi në Universitetin e Budapestit të Teknologjisë dhe Ekonomisë (BUTE) në vitin 2009. Në vitin 2013 ai fitoi programin MAS për Banim Social në ETH Zürich Wohnforum. Tema e tij hulumtuese ishte “Të jetuarit e Demokracisë – Iniciativat për Zhvillimin e Banimit Social të Qëndrueshëm në Budapest – Strehimi Kooperativ si Mjet Potencial”.
He graduated from the Faculty of Architecture in Zagreb in 1980, where he worked until 1984 as the associate assistant. He has been working as a free-lance architect and the head of his own atelier Rusan arhitektura since 1986.
He participated at iba (Internationale Bauaustellung) in Berlin in 1987 as the author of the exhibition Zagreb, ah Zagreb. He is the author of the exhibition Oris Outline of Ideas. He is one of the authors of the exhibition Continuity of Modernity – Fragments of Croatian Architecture from Modernism to 2010. Together with Vedran Mimica and Maroje Mrduljaš he is the author of the book Contemporary Croatian Architecture – Testing Reality.
During the 80s and the 90s he was the member of editorial boards of magazines published by Croatian Association of Architects: Čovjek i prostor (Man and space) and Arhitektura (Architecture).
Since 1998 he has been the publisher and editor of the magazine Oris. For scientific-research, critical and theoretical as well as for journalistic work in the field of architecture Oris was twice the recipient of the Neven ŠegvićAward of the Croatian Association of Architects.
Andrija Rusan was the recipient of the Drago Galić Award of the Croatian Association of Architects for the best residential architecture in 1997, of the Dedalo Minose Prize for the Lumenart office building in Pula in 2007. In 2006 he was appointed the Croatian commissioner for the 10th International Architecture Exhibition, Biennale of Venice.
Parallel to his activities as publisher and creator of exhibitions he has also designed and realized a number of interiors, family houses and commercial buildings.
His work appears in the Phaidon Atlas of 21st World Architecture, Atlas Global Architecture circa 2000 (Fundación bbva) and in the book Nano Materialien (Birkhäuser) by Sylvia Leydecker.
His architectural works are published in numerous books and magazines in Croatia and abroad. Also, he has held number of lectures about his work and the activities of oris – House of Architecture association.
AL /
Andrija Rusan ka lindur në Zagreb në vitin 1957. Diplomoi nga Fakulteti i Arkitekturës në Zagreb në vitin 1980 ku edhe punoi deri në vitin 1984 si asistent i asociuar. Ai ka punuar si arkitekt i pavarur dhe si udhëheqës i ateliesë së tij atelier Rusan arhitektura që nga viti 1986.
Ai mori pjesë në IBA (Internationale Bauaustellung) në Berlin në vitin 1987 si autori i ekspozitës “Zagreb, ah Zagreb”. Është autori i ekspozitës “Oris Korniza e Ideve” dhe një nga autorët e ekspozitës “Vazhdimësia e modernitetit – Fragmente të Arkitekturës Kroate nga modernizmi në vitin 2010”. Së bashku me Vedran Mimica dhe Maroje Mrduljas shkruan librin për arkitekturën bashkëkohore kroate – “Testim i Realitetit”.
Gjatë viteve të 80-ta dhe të 90-ta ishte anëtar i bordeve editoriale të revistave të botuara nga Shoqata Kroate e Arkitektëve: “Covjek i prostor” (Njeriu dhe hapësira) dhe “Arkitektura”. Që nga viti 1998 ështe botues dhe redaktor i revistës ORIS. Për hulumtime shkencore, punë kritike dhe teorike si dhe për gazetari në fushën e arkitekturës revista ORIS ishte dy herë fitues i Çmimit Šegvić Neven të Shoqatës Kroate të Arkitektës.
Andrija Rusan morri Çmimin Galic Drago të Shoqatës Kroate të Arkitektëve për arkitekturën më të mirë për banim në vitin 1997, Çmimin Minose DEDALO për ndërtimin e zyrës Lumenart në Pula, në vitin 2007. Në vitin 2006 ai u emërua komisioneri kroat për Ekspozitën Internacionale të Arkitekturës në Bienalen e 10 të Venedikut.
Paralel me aktivitetet e tij si botues dhe kurator i ekspozitave, ai gjithashtu ka projektuar e realizuar edhe një numër të madh të enteriereve, shtëpive familjare dhe ndërtesave tregtare. Puna e tij u shfaq në Atlasin PHAIDON të Arkitekturës Botërore të shekullit 21, Atlas Global Architecture, në vitin 2000 (Fundación BBVA) dhe në librin Nano Materialien (Birkhäuser) nga Sylvia Leydecker.
Veprat e tij arkitektonike janë botuar në libra dhe revista të shumta në Kroaci dhe jashtë vendit. Gjithashtu, ai ka mbajtur disa ligjërata rreth punës së tij dhe aktivitete në oris – House of Architecture association.
Erblin Bucaliu’s professional career encompasses strategic approaches to a wide range of projects operating at the seam between architecture, landscape and urbanism. His work emerges from an articulated shift between analysis and synthesis of site’s history with the cultural and social contexts of a place, resulting into complex architectural and urban models of collective space. Exploring the process of design through critical analysis and reflection impacted by the societal and environmental factors, Erblin provokes work that exists in a layered field of spatial, social, cultural, and political conditions. His selected projects appeared and were exhibited at the Boston Society of Architects, Kosovo General Consulate New York City, Wentworth Institute of Technology, and the Municipality of Pristina.
Erblin holds a Master of Architecture and a Bachelor of Science in Architecture (Cum Laude honors) from Wentworth Institute of Technology in Boston, Massachusetts. He is the recipient of the Alpha Rho Chi Bronze Medal (2013) recognizing his leadership, service, merit, and the premise for dedicated contribution to the future of the profession. More recently he was part of a team in delivering “SEAMbiosis”, the 1st Prize proposal for the city of Gjakova (KO) at the internationally renowned architecture/urban competition Europan 13: The Adaptable City 2 (2015). Additionally he was awarded 2nd place in the design contest “Ideas for Prishtina: Rexhep Luci Award for Urbanism” (2014) organized by Kosovo Architecture Foundation (KAF) and the Municipality of Prishtina.
Team Bucaliu-Luma-Pula is a merger of young architecture designers with a sparkle of interests in landscape, urbanism, and public space.
Born and raised in Prishtina, Kosovo they each had opportunities to live and come in contact with multiple cultures such as Boston-USA, Berlin-Germany (E.Bucaliu), and Krakow-Poland (Rr.Pula & D.Luma). Blending knowledge from their previous experiences, both academically and professionally, has given them the chance to compare and combine their interests into an effective urban vision for the city of Gjakova.
Europan13 presented the ideal window of opportunity for team Bucaliu-Luma-Pula to examine innovative design strategies that resonate with the natural, cultural and political rhythms of a place. Their E13 proposal “SEAMbiosis” is an urban investigation involving a complex set of socially, culturally and economically charged issues for the city of Gjakova. It extends the role of Architects and the profession to significant contributors in improving living standards of the modern day society by considering our current demands.
AL /
Kariera profesionale e Erblin Bucaliut përfshinë qasje strategjike për një varg të gjerë të projekteve që veprojnë në vijat lidhëse mes arkitekturës, peisazhit dhe urbanizmit. Puna e tij rrjedhë nga integrimi bashkëkohorë i historisë së vendit dhe kontekstit kulturor që rezulton në modele komplekse arkitektonike dhe urbane të hapësirave të përbashkëta. Puna e Erblinit është njohur ndërkombëtarisht dhe ka qenë pjesë e ekspozitave te shfaqura në Boston Society of Architects, Konzulatën e Përgjithshme të Kosovës në Nju Jork, Wentworth Institute of Technology, dhe në Komunën e Prishtinës.
Erblini mban titullin Master i Arkitekturës dhe Bachelor i Shkencave në Arkitekturë nga Wentworth Institute of Technology në Boston, Massachusetts. Ai është fitues i Alpha Rho Chi Bronze Medal (2013) për shkak të angazhimit dhe përkushtimit të tij në profesionin e Arkitekturës, si dhe premisave të larta për arritje profesionale. Se fundi ai ishte pjesë e ekipit për përpilimin e propozimit “SEAMbiosis” për qytetin e Gjakovës, e që është kurorëzuar me çmimin e parë në konkursin ndërkombëtar Europan 13: Qyteti Adaptabil II (2015). Përveç kësaj ai zuri vendin e dytë në konkursin “Ide për Prishtinën: Çmimi Rexhep Luci për Urbanizëm” (2014), organizuar nga Fondacioni Kosovar i Arkitekturës (KAF) dhe Komuna e Prishtinës.
Ekipi Bucaliu-Luma-Pula është një bashkim i tre arkitektëve të rinjë Kosovar me interesa të përbashkëta në dizajnin e pejsazhit, urbanizmit dhe hapësirës publike.
Lindur dhe rritur në Prishtinë, secili prej tyre ka patur mundësinë të jetoj dhe përjetoj kultura të ndryshme si Boston dhe Berlin (E.Bucaliu), dhe Krakovë (Rr.Pula dhe D.Luma). Njohuritë nga përvojat e tyre të kaluara, si akademike ashtu edhe profesionale, iu kanë ofruar mundësinë për të kombinuar qëllimet dhe idetë e tyre në një vizion urban për qytetin e Gjakovës. Ky projekt është kurorëzuar me çmimin e parë në konkursin ndërkombëtar Europan, e që për edicionin e 13-të temë kryesore pati Qytetet Adaptabile.
Për ekipin Bucaliu-Luma-Pula kunkursi Europan 13 shfaqi mundësinë ideale për të shqyrtuar strategji të reja të projektimit që rezonojnë me ritmet natyrore, kulturore dhe politike të një vendi. Propozimi i tyre “SEAMbiosis” është një hulumtim urban që përfshinë një seri komplekse të çështjeve sociale, kulturore dhe ekonomike për qytetin e Gjakovës. Ky propozim zgjeron rolin e Arkitektëve dhe të profesionit të Arkitekturës si kontribues të rëndësishëm në përmirësimin e standardeve jetësore të shoqërisë së kohës duke marrë parasyshë kërkesat tona aktuale.
