Dimitris graduated from the School of Architecture, Aristotle University of Thessaloniki (2014) and continued his studies doing an MA in Landscape & Urbanism in Kingston University London (2016). He is a graffiti artist but also explores various art forms from sketching to 3D installations. Within the last few years, he had participated in numerous workshops, exhibitions and competitions projects that have been awarded. During his studies, he enriched his architectural approach through the activity of urban exploration, discovering the various conceptions of abandoned spaces and modern ruins. The phenomenon of urban decay constitutes the heart of his ongoing research, which has been published and exhibited in numerous occasions (Greek Pavilion of Venice Architecture Biennale 2016, Think-Space Unconference-Zagreb 2013, etc.). He is founder and editor-in-chief of archstudies.gr platform (2011), through which has curated lectures, competitions and architectural exhibitions in Greece along with the other team members. He is currently based in London.
Fani is an architect and urban designer. She studied architecture at the National Technical University of Athens (NTUA), and holds a MAS in Urban Design from ETH Zürich and a MRes in Spatial Design: Architecture & Cities from The Bartlett, UCL London. Her design work has featured in publications such as “Minha Casa, Nossa Cidade: Innovating Mass Housing for Social Change in Brazil” (Ruby Press, 2014) and group exhibitions at the Museum of Modern Art in New York (2014-15), Columbia GSAPP’s Studio-X in Rio (2013), Museu de Arte do Rio (2014), X São Paulo Biennale (2013) and XV Venice Architecture Biennale (2016) among others. Recently and as part of her studio teaching, she has co-edited two publications on “E-merging Design Research” (The Bartlett 2015, 2017). Currently, Fani is an EPSRC funded doctoral student at The Bartlett School of Architecture, Associate Fellow of the Higher Education Academy (UK), and Postgraduate Teaching Assistant at The Bartlett School of Architecture, and Development Planning Unit, UCL. In April 2017, she joined the MIT Department of Architecture and Computation as a visiting PhD student.
AL /
Dimitris diplomoi në Shkollën e Arkitekturës, Universitetin Aristotel të Selanikut (2014) dhe vazhdoi studimet e tij duke bërë master në Urbanizëm në Universitetin e Kingston në Londër (2016). Ai është një artist graffiti, por gjithashtu hulumton forma të ndryshme të artit nga skicat në instalime 3D. Viteve të fundit, ka marrë pjesë në shumë punëtori, ekspozita dhe projekte të konkurseve që janë dhënë. Gjatë studimeve të tij, ai e pasuroi qasjen e tij arkitektonike nëpërmjet aktivitetit të eksplorimit urban, duke zbuluar konceptet e ndryshme të hapësirave të braktisura dhe rrënojat moderne. Fenomeni i prishjes urbane përbën zemrën e hulumtimit të tij të vazhdueshëm, i cili është botuar dhe ekspozuar në shumë raste (Pavijoni Grek i Bienalit të Arkitekturës së Venedikut 2016, Think-Space Unconference-Zagreb 2013, etj.). Ai është themelues dhe kryeredaktor i platformës archstudies.gr (2011), përmes së cilës ka kuruar leksione, konkurse dhe ekspozita arkitektonike në Greqi së bashku me anëtarët e tjerë të ekipit.
Fani është arkitekte dhe urbaniste. Ajo studioi arkitekturë në Universitetin Kombëtar të Teknikës në Athinës (NTUA) dhe mban një master në Dizajn Urban nga ETH Zürich dhe në Dizajn Hapësinor në Arkitekturë dhe Qytete nga Bartlett, UCL London. Puna e saj e dizajnit është shfaqur në botime të shumta si “Minha Casa, Nossa Cidade: Inovacioni i Strehimit Masiv për Ndryshime Shoqërore në Brazil” (Ruby Press, 2014) dhe ekspozita grupore në Muzeun e Artit Modern në Nju Jork (2014-15) Studio-X në GSAPP në Rio (2013), Museu de Arte do Rio (2014), Bienalja e São Paulo X (2013) dhe Bienalja e Venedikut për Arkitekturës XV (2016) ndër të tjera. Kohët e fundit dhe si pjesë e mësimdhënies së saj në studio, ajo bashkë-redaktoi dy botime për “E-bashkimi i Kërkimeve të Projektimit” (The Bartlett 2015, 2017). Aktualisht, Fani është kandidate e doktoraturës në Shkollën Bartlett të Arkitekturës, Bashkëpunëtor i Akademisë së Arsimit të Lartë (UK) dhe Asistente në Shkollën Bartlett të Arkitekturës dhe Njësinë e Planifikimit dhe të Zhvillimit, UCL. Në prill 2017, ajo u bashkua me Departamentin e Arkitekturës të MIT.
Bika Rebek is an architect practicing within heterogeneous formats- as an integral part of her work writing, research and installations act as catalysts for open ended thinking about architectural production.
She is a partner at the New York City- based practice SibilaSoon, with projects underway in the United States, Austria and Malaysia. Rebek is also an adjunct professor at Columbia University and a resident at New Inc, the first museum-led incubator.
In the past she has worked as an architectural designer for a number of offices internationally, and most recently as an exhibition designer at the Metropolitan Museum of Art. Rebek holds an magistra architecturae from the University of Applied Arts in Vienna and a master of science in curatorial studies in architecture from Columbia University.
AL /
Bika Rebek është një arkitekte që praktikon brenda formave heterogjene – si pjesë integrale e punës, shkrimit, hulumtimit dhe instalimit të saj, këto forma veprojnë si katalizatorë për mendimin e hapur të prodhimit arkitektonik.
Bika është partnere në SibilaSoon, e bazuar në Nju Jork, me projekte që po zhvillohen në Shtetet e Bashkuara, Austri dhe Malajzi. Rebek është gjithashtu profesoreshë zëvendësues në Universitetin e Kolumbias dhe pjesë e New Inc, inkubatori i parë i udhëhequr nga muzeu.
Në të kaluarën ajo ka punuar si projektuese arkitektonike për zyre të shumta të nivelit ndërkombëtar dhe më së fundi si dizajnere ekspozuese në Muzeun të Artit – Metropolitan. Rebek është magjistër e arkitekturës nga Universiteti i Arteve të Aplikuara në Vjenë dhe shkencës të studimeve kuratoriale në arkitekturë nga Universiteti Columbia.
Gokhan Avcioglu Born in Ankara, Turkey in 1961. Gokhan Avcioglu completed his education in KSU/BA in Architecture. He is the principal and founder of GAD in Istanbul, established in 1994.
Among his projects are office buildings, public spaces, commercial spaces and residences in Istanbul, Bodrum, New Jersey, Washington DC, Virginia and Connecticut. Among his most recent Award Winning projects are AKH KNDU Villas, KUUM Hotel and Residences, Pinar Logistics Centre, Divan Kurucesme and Trump Cadde. He has won numerous awards, including the 1997 Turkish Architecture Prize, a Bronze Medal in Miami Bienal in 2003, Archmarathon Award in 2014, German Iconic Awards in 2014, Chicago Athenaeum Green Good Design Award in 2015, 2014 and 2012, MIPIM AR Future Awards in 2017, 2013 and 2012, and International Property Awards in 2013,2014 and 2015. A number of his projects have been nominated for the Aga Khan Award for Architecture.
Gokhan Avcioglu and GAD’s projects have been exhibited at Galerist Istanbul, the Minima Art gallery in Philadelphia, Miami Bienal, the Musuem of Architecture in Rotterdam, and at the Royal Art Academy in London.
In 2014 Gokhan established the foundation GADFOUNDATION (Gadev) which aims to promote Turkish architects and art production, informing people about architecture in addition to assisting students with various types of support to ensure excellent achievement in their education. He is continuously working towards this outcome in addition to projects for his foundation including an emphasis on various social aspects of architecture.
AL /
Gokhan Avcioglu është një arkitekt nga Turqia ku në vitin 1983 përfundoi studimet universitare në KSU / BA. Avcioglu është drejtor dhe themelues i zyrës GAD në Stamboll, që u themelua në vitin 1994.
Ndër projektet e tij janë zyra private, hapësira publike, hapësira komerciale dhe banesa në Stamboll, Bodrum, New Jersey, Uashington DC, Virginia dhe Connecticut. Ndër projektet e tij fituese më të fundit janë AKH KNDU Villas, KUUM Hotel dhe Rezidenca, Qendra Logjistike Pinar, Divan Kurucesme dhe Trump Cadde. Ai ka fituar çmime të shumta, përfshirë Çmimin Turistik të Arkitekturës 1997, Medaljen e Bronzit në Miami Bienal në 2003, Çmimin Archmarathon në 2014, Çmimet Iconic të Gjermanisë në 2014, çmimin e Çikago Athenaeum për dizajn të gjelbërt në 2015, 2014 dhe 2012, çmimin MIPIM AR Future Në 2017, 2013 dhe 2012, etj.. Një numër I madh i projekteve të tij janë nominuar për çmimin për Arkitekturë Aga Khan.
Projektet e Gokhan Avcioglu dhe GAD janë ekspozuar në Galerist Istanbul, Galerinë e Arteve Minima në Filadelfia, Miami Bienal, Muzeun e Arkitekturës në Roterdam dhe në Akademinë Mbretërore të Artit në Londër.
Gokhan Avcioglu është njohur nga një numër botimesh të ndryshme, përfshirë Wallpaper, Surface, City Magazine, NY Times, New York Post, Qytetet Transformuese – Ndërhyrjet Urbane në Qytetet Publike, dhe shumë të tjera.
Që nga viti 2001, Avcioglu ka ligjeruar dhe kryer seminare në Ecole Speciale d’Architecture në Paris, Universitetin Teknik Yildiz dhe Universitetin Teknik të Stambollit.
Në vitin 2014 Gokhan themeloi fondacionin GADFOUNDATION (Gadev) i cili synon të promovojë arkitektët turq dhe prodhimin e artit, duke informuar njerëzit rreth arkitekturës, me qëllim të aftësoj studentët në mënyra të ndryshme të mbështetjes për të siguruar arritje të shkëlqyeshme në arsimimin e tyre. Ai po punon vazhdimisht drejt këtij rezultati përveç projekteve për themelimin e tij duke përfshirë theksin në aspekte të ndryshme sociale të arkitekturës.
Docomomo_Kosovo national working party will be organizing a documentation workshop in major Kosovo cities during the months of August, September and October 2017. The “Documenting Modern Kosovo” workshop, which will be organized in the cities of Prishtina, Gjakova, Peja, Mitrovica, Ferizaj and Prizren, aims to document a set of buildings belonging to the Modern Movement in Kosovo.
The documentation workshop, which will use the Docomomo documentation fiche’s will serve as a base for the inventory of Modernism in Kosovo as well for the Docomomo “MoMove” Virtual Exhibition.
Docomomo is the international working party for the Documentation of buildings, sites and neighborhoods of the Modern Movement. The organization which was initiated in 1988 by Hubert-Jan Henket, at the School of Architecture at the Technical University in Eindhoven, the Netherlands, is the most significant organization of experts devoted to the history, preservation and reassessment of modern architecture.
At present Docomomo International includes 69 chapters and more than 3000 members throughout the world. Docomomo Kosovo which was established mid 2016, is the newest chapter of Docomomo International.
The first documentation workshop in a series will be held on the second of September 2017 in Prishtina.
AL /
Dega kombëtare e Docomomo_Kosova do organizoj puntori dokumentuese në qytetet kryesore të Kosoves gjat muajve Gusht, Shtator dhe Tetor 2017. Puntoria “Documenting Modern Kosovo”, e cila do organizohet në qytetet e Prishtinës, Gjakovës, Pejës, Mitrovicës, Ferizajit dhe Prizrenit, ka për qëllim dokumentimin e një numër të caktuar të objekteve moderne në Kosovë.
Puntoria dokumentuses që do përdor udhëzuesit dokumentues nga Docomomo do shërbej si bazë e inventarizimit të Modernizmit në Kosovë si dhe për ekspozitën vituale të Docomomo’s “MoMove”.
Docomomo International është një nismë ndërkombëtare për për Dokumentimin e objekteve, sajteve dhe lagjeve që i përkasin lëvizjës Moderne. Kjo organizatë e cila është themeluar në vitin 1988 nga Hubert-Jan Henket, në shkollën e arkitekturës pran Universitetit Teknik të Eindhovenit, është organizata në e rëndësishme botërore e përkushtuar për vlerësimin, konzervimin dhe interpretimin e arkitekturës moderne.
Për momentin Docomomo International ka 69 degë në mbar botën me mbi 3000 anëtar në mbar botën. Docomomo Kosova e cila u themelua vitin 2016, është dega më e re e organizatës.
Puntoria e parë në serinë e puntorive dokumentuese do mbahet në Prishtinë me datën 2 Shtator 2017.
During 24 hours in Gjakova, (10am to 10am) we will discuss, create, and present films about places in the city which allow one to withdraw from the public gaze—however momentarily, and be alone. Not metaphorically, but actual places, outside of the home, that provide cover. These places change from day to night. Participants must explore the city by time of day.
Participants will fan out across the town and make short films using their phone cameras and device-based editing tools. We will screen the results for an audience on Sunday. Interview and the presentation of facts is encouraged but not required. Staging, collaborative acting and filming could be even better.
A short discussion of intellectual context of this project will be given by the workshop leader on Saturday morning, and will be sustained throughout the night with the group at various meeting points in the city.
AL /
Gjatë 24 orëve të plota në Gjakovë do të mbahet një diskuptim, do te krijojmë dhe prezentojmë filma rreth hapësirave në qytet të cilat të japin mundësinë të tërhiqesh nga syri publik dhe të jesh vetëm. Jo në aspekt metaforik, një hapësira aktuale, jashtë shtëpisë, që sigurojnë strehim. Këto vende ndryshojnë nga dita në natë.
Pjesëmarrësit do të eksplorojnë qytetin dhe do të dokumentojnë filma të shkurtër duke përdorur kamerat e tyre të telefonit dhe mjetet e redaktimit të pajisjes. Ne do të shfaqim rezultatet pranë audiencës të dielën. Intervistimi dhe prezantimi i fakteve inkurajohet por nuk kërkohet.
Gjithëashtu edhe një ligjeratë e shkurtër i kontekstit intelektual të këtij projekti do të jepet nga udhëheqësi i punëtorisë të shtunën në mëngjes. Udhëheqësi Simon Battisti, do t’I bashkohet grupit të pjesëmarrësve gjatë tërë natës në pika të ndryshme të takimit nëpër qytet.
Kosovo Architecture Foundation was one of the recipients of the prestigious Getty Foundation “Keeping it Modern” 2016 grant for the development of the Conservation and Management Plan for the Kosovo National Library.
In late 2015 KAF became concerned with the deteriorating condition of the Library and contacted the Kosovo Ministry of Culture, visited the site and initiated the search for funding. After the visit to the site with Martino Stierli, the Getty Foundation and their “Keeping it Modern” grant program seemed ideal. Together with Architect Rand Eppich, a grant proposal was written and circulated. This was submitted to the Getty and cumulated in the successful grant and inclusion in the list of buildings for 2016.
It has been our privilege to work toward the conservation of the Kosovo National Library – an icon of modernity and a significant building for Kosovo. Through this project we have been able to assess its condition as well as educate young professionals and the public and to make aware its significance to Prishtina, Kosovo and the World.
About the Getty Foundation – Keeping it Modern Grant
Modern architecture is one of the defining artistic forms of the 20th century. Set free from traditional structural requirements, architects and engineers used experimental materials and novel construction techniques to create innovative forms and advance new philosophical approaches to architecture. The crowning achievements of modern architecture, from Walter Gropius’s Bauhaus buildings to Ludwig Mies van der Rohe’s Seagram Building and Lucio Costa and Oscar Niemeyer’s Brasilia have come to symbolize the broader 20th century ideals of progress, technology, and openness.
Today this modern architectural heritage is at considerable risk. The cutting-edge building materials and structural systems that define the modern movement were often untested and have not always performed well over time. Heritage professionals do not always have enough scientific data on the nature and behaviour of these materials and systems to develop the necessary protocols for conservation treatment. To address these challenges, the Foundation developed Keeping It Modern, an international grant initiative that continues our deep commitment to architectural conservation with a focus on important buildings of the twentieth century. Keeping It Modern will support grant projects of outstanding architectural significance that promise to advance conservation practices. Grants focus on the creation of conservation management plans that guide long-term maintenance and conservation policies, the thorough investigation of building conditions, and the testing and analysis of modern materials. In select cases, grants may support implementation projects that have the potential to serve as models for the conservation of other 20th century buildings. Keeping it Modern website
About the J. Paul Getty Trust – Mission and Vision
The J. Paul Getty Trust is a cultural and philanthropic institution dedicated to the presentation, conservation, and interpretation of the world’s artistic legacy.
Through the collective and individual work of its constituent programs—the Getty Conservation Institute, the Getty Foundation, the J. Paul Getty Museum, and the Getty Research Institute—the Getty pursues its mission in Los Angeles and throughout the world, serving both the general interested public and a wide range of professional communities in order to promote a vital civil society through an understanding of the visual arts.
The Getty and its four programs are dedicated to the proposition that works of art are windows onto the world’s diverse and intertwined histories, mirrors of humanity’s innate imagination and creativity, and inspiration to envision the future.
To this end, the Getty works to:
About the Project
Few modern buildings connect the past and present as flawlessly and span multiple cultures as expressively as Kosovo’s National Library in Prishtina. Reflecting on the region’s diverse heritage and distinct cultural spirit, Croatian architect Andrija Mutnjakovic (b. 1929) sought to create an authentic national architectural expression when he designed the building in 1971. Constructed with in-situ cast concrete, marble floors, and white plastered walls, and topped with 73 translucent acrylic domes, the library is reminiscent of buildings from Byzantium and the Ottoman Empire. Despite its unified historic forms, the structure is unmistakably modern. Mutnjakovic used new materials to evoke ancient architectural tropes, most notably the exterior aluminium lattice-wrapping, which can be interpreted either as a fishnet or a veil pointing to the area’s two predominant religions. Although reception of the design was mixed when the library opened in 1982, the building is now regarded as an extraordinary example of late Yugoslav modernism and a beloved space in the community.
While the building’s interiors suffered damage during the Kosovo War (1998–1999), its exterior escaped the conflict relatively unharmed. However, over the past several years, the building has begun to show signs of aging, most evidently though water ingress that required ad hoc repairs. Moving forward, a team of conservation specialists addressed the lack of knowledge about the building, studying and assessing its performance with the support of a Getty grant. They analysed every aspect of the building, including consulting with the architect on historic documents and his own personal knowledge of the design. Their research created a comprehensive record of the building’s past and current conditions, which resulted in the preparation for the nomination of the library as a national cultural site. This project will serve as a model for modern building documentation in the region and will be shared with the public through an exhibition and a documentary. The project also raised awareness for preserving 20th century architecture through a series of workshops for students and young professionals in the field.
This Conservation Plan is only the first step and is intended to guide the future activities, investigations and prioritize interventions. It describes the condition of the Library, assesses the damages and their severity as well as surrounding features that contribute to its current state. It also includes a values assessment and a statement of significance. The above also formed the foundation for the nomination of the Library as a national landmark.
Kosovo Architecture Foundation Team
This conservation plan is the result of a large and dedicated team of architects and students. For one year from August 2016 the extended KAF team explored, documented and assessed every corner of the library with the intent to discover its vulnerabilities. During the year the KAF team and its collaborators, while producing the CMP book have undertaken a Rapid Condition Assessment report, a workshop with young professionals and students of architecture, a documentary, an exhibition, a specialized tour of the Library, as well as produced the application documents designating the Library in the Permanent Protection List of Cultural Monuments in Kosovo.
The extended KAF team included the following individuals:
Bekim Ramku, Architect, KAF Director & Project Manager; Nol Binakaj, Architect, KAF Deputy Director & Conservation Expert; Andrija Mutnjakovic, Architect of the Library; Rand Eppich, Architecture Documentation Expert; Rudina Voca, KAF Art Historian; Yllka Pacarizi, KAF Architect; Feray Dervis, KAF Architect; Skender Shala, Electrical Engineer; Besart Osmanaj, Water Engineer; Gresë Musliu, Architect; Gentiana Pallaska, Architect; Elmedinë Morina, Architect; Bora Kelmendi, Architect; Vlorjan Pacarizi, Architect; Learta Stavileci, Architect; Driton Begisholli, Architect; Kosovare Sadiku, Architect; Teuta Hasani, Architect; Fulin Dervis, Architect; Anda Batalli, Architect; Fjolla Mulliqi, Architect; Alma Pacarizi, Architect; Arbëri Tasholli, Architect; Qëndrim Begisholli, Architect; Luiza Hoxha, Architect; Filloreta Tafarshiku, Architect; Derya Kaçka, Architect;
The Context
During the 1960’s the Albanian population in ex-Yugoslavia, which was the third largest ethnic group, still didn’t have a University in its language. Although higher education institution existed in Kosovo since 1958, they were part of Belgrade University and all instructions were in Serbo-Croatian.
As the demands for greater autonomy and self-governance by the Kosovo Communist League grew in the 60’s, which were followed by extensive protests throughout Kosovo in 1968. The Yugoslav Government granted the request for the creation of the first Albanian speaking University in Yugoslavia. Although the creation of the Prishtina University was seen as a sign of prosperity and education by the ethnic Albanians, this was strongly opposed by local Serbian members of the Communist League. The first faculties to be established in the newly formed University were engineering, medicine, law and philosophy.
As the needs to accommodate the new University were immediate the local government moved fast to allocate space and funds for the University campus and the students dormitories. Bashkim Fehmiu was the first architect and urban designer at that time in Kosovo was commissioned to draft the masterplan for the new campus. Fehmiu earned his diploma in architecture engineering in 1958 in Belgrade was the founder of the Prishtina Planning Institute which became the single most important planning institute in Kosovo.
Although he was given a very short period of time to come up with the design for the new campus, Fehmiu who was a regular CIAM delegate drafted a met like structure that would accommodate all the newly formed faculties in the campus. The campus where the main faculty buildings were interconnected by long corridors, in its core had a central square which had two main architecture structures in the campus, the amphitheater and the library. Fehmiu envisioned that the built structures would be of a modular character that could expand if needed and would also have domes so that the inner spaces would be filled with zenithal light. For the planning of the Prishtina Campus Fehmiu was consulted by Bogdan Bogdanovic, and was assisted by Rexhep Luci, Miodrag Pecic, Ranko Radovic, Dimitrije Mladenovic.
In 1970 the city of Sarajevo organized a competition for the design of the new “People’s Library” that would serve the city and the university. There Fehmiu saw a perfect match for the project of the Kosovo University Library. A young Croatian architect, Andrija Mutnjakovic, proposed an interesting concept that was inspired by architectural features commonly found in these regions religious buildings, the cube and the dome. Fehmiu managed to convince the local leaders as well sa the director of the Kosovo National Library to commission the young Croatia architect for the job as his design fitted well with the overall campus concept Fehmiu developed. Mutnjakovic was given a project brief and the campus masterplan and was asked to produce the concept design that would follow the guidelines set by Fehmiu’s masterplan. Mutnjakovic’s concept for the library, although not supported by all, received great support from the local architecture community as well as the Library Director Ismet Spahiu and Bashkim Fehmiu. Following is the unedited narrative developed by Mutnjakovic on the concept for the Kosovo National Library.
These are some of the images from a study conducted in 2018 by Ibay Rigby & Katarina Dacic with the participation of students and architects from Kosovo: Etleva Arifi, Iliriana Hoxha, Drilona Hyseni, Rina Kadolli, Vjosa Saracini, Qendrese Termkolli, Bijona Trakaniqi, Fjolla Voca and Diellza Zogaj. The workshop was also supported through public reviews and tutorship of: Valentin Kunik, Guillaume de Morsier, Augustin Casalia, Charlotte Maltherre-Barthes, Ethel Baraona Pohl, Ivan Blasi, Elisa Brusegan, Cesar Reyes, Massimo Triches, Bekim Ramku, Rudina Voca and Butrint Gercari.
Below are some of the excerpts from Parallel Sprawl – Learning from Prishtina booklet produced during the summer of 2018.
Joni Baboci is an architect, planner and urban enthusiast. He currently working as the General Director of Planning and Urban Development at the Municipality of Tirana. His previous experiences include stints in the private sector, a number of successful international architecture competition results as well as a multi-year experience leading a groundbreaking start-up for the Albanian Government nicknamed Atelier Albania. He has meddled with planning and development at different scales working on the national plan for Albania, the regional plan for the coast of the country, and the regional plan for the economic generator that is the Tirana-Durres region. His work at Atelier Albania culminated with the preparation of the ‘Metabolism of Albania’ – a book on alternative planning methods published by the Government of Albania in collaboration with the TU Delft, .FABRIC, IABR, and 51N4E. His current responsibilities at the Municipality of Tirana are about dealing with the surprises, urgencies and expectations of a bustling a vibrant capital in the center of the Balkans. Collaborative creative processes, alternative planning methodologies and quick and practical fixes would best describe his daily duties; but dealing with administrative bureaucracy, piles of paperwork, building permitting and institutional collaboration, often gets in the way. He is extremely passionate about architecture and planning and is currently focused on understanding resilience as a major factor in urban redevelopment while employing more sustainable, implementable and functional planning methodologies.
AL /
Joni Baboci është një arkitekt, planifikues dhe urbanist entuziast. Aktualisht punon si Drejtor i Përgjithshëm për Planifikim dhe Zhvillim Urban në Bashkinë e Tiranës. Përvoja e tij e mëparshme shtrihet nga sektori privat në një numër të madh të konkurseve ndërkombëtare për arkitekturë me rezultate të suksesshme, e gjithashtu përfshinë edhe një përvojë disa vjeçare në krye të Atelier Albania, një projekt shumë i rëndësishëm për Qeverinë e Shqipërisë.
Ai është marrë me planifikimin dhe zhvillimin e planit kombëtar të Shqipërisë në shkallë të ndryshme, , me planin rajonal për bregdetin e vendit dhe me planin rajonal për gjenerimin ekonomik, përkatësisht rajonin Tiranë-Durrës. Puna e tij në Atelier Albania kulmoi me përgatitjen e “Metabolizmit të Shqipërisë” – një libër mbi metodat alternative të planifikimit, i publikuar nga Qeveria e Shqipërisë në bashkëpunim me TU Delft, .FABRIC, IABR dhe 51N4E. Përgjegjësitë e tij aktuale në Bashkinë e Tiranës kanë të bëjnë me befasitë, urgjencat dhe pritshmëritë e një kryeqyteti plot gjallëri në qendër të Ballkanit. Proceset bashkëpunuese kreative, metodologjitë alternative të planifikimit dhe zgjidhjet e shpejta dhe praktike do të përshkruanin më së miri detyrat e tij të përditshme; por zakonisht ai duhet të përballet edhe me burokracinë administrative, shkresat e shumta, lejet për ndërtim dhe bashkëpunimin institucional.
Ai është jashtëzakonisht i pasionuar pas arkitekturës dhe planifikimit dhe aktualisht është fokusuar në të kuptuarit e qëndrueshmërisë si një faktor i madh në rizhvillimin urban duke përdorur metodologji më të qëndrueshme, më të zbatueshme dhe më funksionale të planifikimit.
Toestand is an organisation which focuses on the socio-cultural reactivation of vacant spaces in the city. Free (as in free speech, but also as in free coffee) space is scarce, especially in the city. On the other hand, many sites and buildings are abandoned for reasons such as speculation or government administration issues. Toestand reconciles these two issues by communicating on the issue, facilitating the installation of temporary socio-cultural centres, and organising them ourselves under the term ‘Spontaneous Action Zones’. The organisation Toestand organised and organises projects mainly for and by young people. Though our target group is large (people and their friends), our focus is on youngsters. They experience even more than adults the lack of a space in which they can express themselves freely. As an organisation build up by young people itself, we have been frustrated by this time and again, and want to offer an experience to current generations.
AL /
Toestand është një organizatë e cila fokusohet në riaktivizimin socio-kulturor të hapësirave të lira në qytet. Hapësira e lirë (si në fjalë e lirë, por edhe si në kafe e lirë) është e pakët, sidomos në qytet. Nga ana tjetër, shumë vende dhe ndërtesa janë braktisur për shkaqe të tilla si çështjet administrative, spekulative apo qeveritare. Toestand pajton këto dy çështje duke komunikuar për këtë çështje, duke lehtësuar instalimin e qendrave të përkohshme social-kulturore, si dhe duke i organizuar nën termin “Zonat e Veprimit Spontan”. Organizata Toestand ka organizuar dhe vazhdon të organizojë projekte kryesisht për të rinjtë dhe nga të rinjtë. Edhe pse grupi i tyre i synuar është i madh (njerëzit dhe miqtë e tyre), fokusi i tyre është në të rinjtë. Ata përjetojnë më shumë se të rriturit mungesën e hapësirës në [FC1] të cilën ata mund të shprehen lirisht. Si një organizatë e ndërtuar nga vet të rinjtë, të cilët kanë qenë të frustruar nga kjo kohë por që prapë se prapë duan t’i ofrojnë një përvojë gjeneratave të tanishme.
‘Toestand Mache Prishtina’ është një projekt bashkëpunues mes Toestand vzw (Belgjikë), InfoQuartier Mache (Zvicër) dhe Fondacionit Kosovar të Arkitekturës – Java e Arkitekturës në Prishtinë (Kosovë).
Edhe pse Kosova ende përballet me shumë probleme, Prishtina (dhe pjesa tjetër e vendit) ka shumë iniciativa kulturore, kolektive, ngjarje, artistë dhe individë të angazhuar. Por ka një mungesë të hapësirës ku këta individë, shpesh të rinjtë, mund të bashkohen për eksperimente, punë, shkëmbim të njohurive dhe organizim të aktiviteteve. Hulumtimi, nga ana tjetër, tregon se qyteti ka plot hapësira boshe dhe të braktisura. Ky projekt ka për qëllim të tregojë dhe zbatojë zgjidhjen alternative për këtë çështje. Toestand Mache Prishtina dëshiron të tregojë potencialin e madh të revitalizimit të ndërtesave të zbrazëta dhe të braktisura dhe dëshiron për të fuqizuar të rinjtë në Prishtinë që të ri-mendojnë veten e tyre dhe potencialin e qytetit të tyre.
Esen Gökçe Özdamar is Assistant Professor, founder and Head of Department of Architecture at Namik Kemal University, Tekirdağ. She received her Masters degree (MSc) and PhD both from Architectural Design programme in Istanbul Technical University in 2003 and 2011. Her PhD focused on an experimental approach to transdisciplinary methodology through re-reading housing areas in İstanbul, Vienna and Amsterdam. She was a guest researcher in Delft University of Technology in 2007.
Since her graduation she has worked in several architectural offices varying from large scale housing complex to public building, interior design and has attended various international competitions and art exhibitions. Her current research focuses on transdisciplinary methodology, contemporary housing, kinesthetic perception and haptic space.
Some of her latest publications are “Unemployed in Summer: Pamphlets From the Waterfront” in Visual Communication (2016) and “Rooftop Architecture in İstanbul” in Lo Squaderno (2015).
AL /
Esen Gökçe Özdamar është Asistent Profesoreshë, themeluese, si dhe udhëheqëse e Departamentit të Arkitekturës së Universitetit Namik Kemal, Tekirdağ. Ajo e kreu masterin (MSc) dhe PhD në programin e Dizajnit Arkitektonik në Universitetin Teknik të Stambollit, në vitin 2003 dhe 2011. Tema e PhD-së së saj u fokusua në një qasje eksperimentale në metodologjinë transdisciplinare nëpër zonat e ri-lexuara të strehimit në Stamboll, Vjenë dhe Amsterdam. Ajo ishte hulumtuese mysafir në Universitetin e Teknologjisë në Delft në vitin 2007.
Që nga diplomimi i saj, ajo ka punuar në disa zyre të ndryshme të arkitekturës nga strehimet e ndërlikuara së shkallës së madhe në ndërtesa publike, dizajn të brendshëm, si dhe ka marrë pjesë në shumë konkurse ndërkombëtare dhe ekspozita të artit. Hulumtimi i saj i tanishëm fokusohet në metodologjinë transdisciplinare, strehimin bashkëkohor, perceptimin kinestetik dhe hapësirën haptike.
Disa nga botimet e saj të fundit janë Unemployed in Summer: Pamphlets From the Waterfront (E papunë në verë: Pamflete Buzë Ujit), Visual Communication (2016) dhe Rooftop Architecture in Istanbul (Arkitektura e Kulmit në Stamboll), Lo Squaderno (2015).
